Page 121 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่

คือ นายแปล และนางเคน เดิมเป็นราษฎรบ้านทรายใหญ่ จ.มุกดาหาร ก่อนที่จะอพยพอยู่ที่บ้านท่าแร่

ครอบครัวนี้ย้ายที่อยู่หลายครั้ง นายแปล กับนางเคน มีบุตรด้วยกัน 2 คน คือ นายคูณ และนางคำาพา
จำาปาราช

นายคูณ แต่งงานกับ นางพรหมมา อินธิเสน มีบุตร 12 คน เป็นชาย 2 คน หญิง 10 คน คือ
1. นางคำาผัน แต่งงานกับ นายจ่าย ซึมเมฆ มีบุตร 10 คน ย้ายไปทำามาหากินอยู่ประเทศลาว

และได้ถูกส่งไปประเทศที่สาม ประเทศสหรัฐอเมริกา เนื่องจากภาวะสงครามและได้สืบทอดลูกหลาน
ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา

2. นายคำามา จำาปาราช แต่งงานกับ นางอบ มีบุตร 7 คน คือ นางเทวา นายประวัติ (แต่งงานกับ
นางเจียมใจ นาคโคตร มีบุตร 5 คน) นายเทียน (แต่งงานกับ นางสง่า ไพไหล มีบุตร 8 คน) นายสมหมาย

(แต่งงานกับ นางเผือก มีบุตร 4 คน) นายสมบูรณ์ (แต่งงานกับ นางเฮียม มีบุตร 3 คน) นายสมนึก
(แต่งงานกับ นางแฮม มีบุตร 2 คน) นางคำานัก (แต่งงานกับ นายตู้ อินธิเสน มีบุตร 2 คน)

3. นางทองวัน แต่งงานกับ นายทา สาสอน มีบุตร 5 คน คือ นายดวงตา นางประกอบ (เสียชีวิต)
นายปัญญา นางอำาพร นายตีอ๊อด

4. นางบัวหลั่น แต่งงานกับ นายไหล มังทะ มีบุตร 5 คน
5. นางคำาตัน แต่งงานกับ นายสีโห ทรงเล็กสิงห์

6. นายทองจันทร์ จำาปาราช แต่งงานกับ นางเชย เหล่าบุญมา มีบุตร 12 คน ที่จำาได้มี 9 คน คือ
นายอ๊อต (เสียชีวิต) นายสุนันท์ (แต่งงานกับ นางอาทิติยา สกนธวัฒน์ มีบุตร 3 คน) นายพอใจ (เสียชีวิต)

นายชนินทร์(แต่งงานกับ นางพรทิพย์ นินประพฤติ มีบุตร 2 คน) นายตัง (เสียชีวิต) นายเขียว (แต่งงานกับ
นางจำาลอง ชมพูจันทร์ มีบุตร 2 คน) นางทวีไทย(แต่งงานกับ นายทิม ประเทพา มีบุตร 3 คน) นายอัยการ

ปัจจุบันเป็นผู้ใหญ่บ้านท่าแร่ หมู่ที่ 1 (แต่งงานกับ นางรุ่งนภา เชียนพลแสน มีบุตร 2 คน) และนางอุทยาน
นางคำาพา จำาปาราช

19. ตระกูล “ใจเสรี”

นายไสว ใจเสรี (องดาง) เดิมทีมาจากหมู่บ้านไตรเล อ.กันล็อค จ.หะติ่ง ประเทศเวียดนาม ได้เข้า
มาอยู่จังหวัดนครพนม เป็นลูกจ้างในร้านขายยาของชาวจีน เมื่อเฒ่าแก่เสียชีวิตก็ย้ายไปอยู่กับ

องเขียมที่จังหวัดมุกดาหาร ทำางานเกี่ยวกับเกวียนและวัว ต่อจากนั้นจึงไปอยู่ที่จังหวัดอุบลราชธานี
เป็นลูกจ้างในร้านขายยาของชาวจีนที่นั่น หลังจากที่เฒ่าแก่เสียชีวิต จึงย้ายมาอยู่ที่หนองแสง นครพนม

แล้วที่สุดก็มาอยู่ที่หมู่บ้านท่าแร่ กับ องเทียวและบาเทียว ซึ่งเป็นต้นตระกูล พงษ์พิศ
นายไสว ใจเสรี ได้แต่งงานกับ นางเหียน (บาดาง) ซึ่งเป็นลูกสาวคนที่ 4 ของ องเทียว-บาเทียว

หลังการแต่งงาน ได้ประกอบอาชีพขายข้าวต้มและขนมจีนที่อำาเภอหนองหาน แล้วกลับมาเปิดร้านขายยา
“ท่าแร่โอสถ” ในปี ค.ศ.1959(พ.ศ.2502) ที่หมู่บ้านท่าแร่ ทั้ง 2 มีความศรัทธา เชื่อมั่นและวางใจ

ในการนำาของพระเจ้า มีใจเมตตากรุณา เสียสละเพื่อคนเดือดร้อน คนยากจนช่วยเหลือวัดวาอารามด้วย

ภาคที่ 3 วงศ์วานของผู้มีความเชื่อ 119