Page 138 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่

1.1 นายสำาเนียง นามโยธา แต่งงานกับ นางประคุณ ชมพูจันทร์ มีบุตร 5 คน คือ นางลออศรี

(แต่งงานกับ นายทรงวุฒิ หาญรินทร์ มีบุตร 3 คน) นางนิลมล (แต่งงานกับ นายประเสริฐ ชัยราช มีบุตร
3 คน) นางสุคณธา(แต่งงานกับ นายสังคม พรหมแสงใส มีบุตร 3 คน) คุณพ่อเปาโล อุทิศ (เปลี่ยนชื่อเป็น

“ธนกฤต”) นามโยธา นายชวลิต(แต่งงานกับ นางยาจิต กำาเนิดบุญ มีบุตร 3 คน)
1.2. นายลำาธาร นามโยธา แต่งงานกับ นางสมดี เหนือกลาง มีบุตร 7 คน คือ นายพรเทพ

(แต่งงานกับ นางชื่นจิต มีบุตร 2 คน) นายทวีศักดิ์ (แต่งงานกับ นางยุพา มีบุตร 2 คน) นางรัชนีกร(แต่งงานกับ
นายประมวล มีบุตร 1 คน) นายอนุสิทธิ์ (แต่งงานกับ นางเมตตา บัวขาว มีบุตร 2 คน) นางต้อม(แต่งงานกับ

นายทหารอเมริกันอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา มีบุตร 2 คน) นายกิตติกร(แต่งงานกับ นางขวัญตา ชัยหมื่น
มีบุตร 1 คน) นายประกรเดช (แต่งงานกับชาวสวีเดน)

1.3 นายเล้ง
2. นายเหม่า แต่งงานกับคนจังหวัดอุดรธานี

3. นายหมอก แต่งงานกับ นางสัมมา มีบุตร 5 คน
4. นายขาว แต่งงานกับคนสกลนคร มีบุตร 2 คน

5. นายบาว (เสียชีวิต)
6. นางเกวิ้น

7. นางเกวียน แต่งงานกับคนขอนแก่น

39. ตระกูล “นามละคร”
ตระกูล “นามละคร” มีต้นกำาเนิดมาจากบ้านโพนงามท่า อ.โพนนาแก้ว จ.สกลนคร ตระกูล

“นามละคร” ถือกำาเนิดได้อย่างไรนั้นยากที่จะหาข้อมูลได้ แต่เท่าที่ทราบมา ตระกูล “นามละคร” นั้นมี
พี่น้องสองคน ได้แก่ นายต้อง นามละคร ผู้เป็นพี่ และนายเชียงคะ นามละคร ผู้เป็นน้อง ทั้งสองอาศัยอยู่

ในหมู่บ้านโพนงามท่า เป็นหมู่บ้านที่นับถือพุทธ นายต้องเป็นคนมีสติปัญญาดี ฉลาด เรียนเก่ง ใฝ่เรียน
ส่วนนายเชียงคะนั้น เป็นคนหน้าตาดี เจ้าคารม มีเสน่ห์ ดังนั้น ต้นตระกูล “นามละคร” จึงมีสองสายด้วย

กัน คือ สายของนายต้อง และ นายเชียงคะ ซึ่งในขณะนั้นทั้งสองยังอาศัยอยู่ที่บ้านโพนงามท่า ยังไม่ได้
อพยพไปตั้งหลักแหล่งอยู่ที่ใด

สืบทราบว่า “นามละคร” ได้อพยพมาตั้งหลักแหล่งที่บ้านท่าแร่ โดยการนำาของนายเชียงคะ
เรื่องราวมีอยู่ว่า พระยาจันทร์ซึ่งเป็นเจ้าเมืองสกลนครในสมัยนั้น มีลูกสาวสองคน ชื่อ แพง และ ป๊อก

(บ้างก็ว่าทั้งสองเป็นเพียงลูกเลี้ยง บ้างว่าเป็นลูกกับภรรยาคนอื่นๆ ของพระยาจันทร์) เป็นหญิงสาวที่มี
หน้าตาสวยงาม เป็นที่เลื่องลือไปทั่วแถบนั้น และเป็นที่หมายปองของบรรดาชายหนุ่มน้อยใหญ่

ในสมัยนั้น ด้วยกิตติศัพท์นี้ของทั้งสอง ทำาให้นายเชียงคะขี่ม้าจากหมู่บ้านของตนมาดูหน้าตาของหญิงสาว
ทั้งสอง ดังนั้นนายเชียงคะจึงน่าจะมีฐานะพอสมควร เพราะใช้ม้าเป็นพาหนะ หรือไม่ก็อาจมีตำาแหน่ง

ทางบ้านเมืองในสมัยนั้นก็เป็นได้

136 ภาคที่ 3 วงศ์วานของผู้มีความเชื่อ