Page 6 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่

ของพระองค์ จากประสบการณ์กับพระเจ้า ที่ได้ก่อร่างสร้างอัตลักษณ์ขึ้นมา ก็นำามาสู่การรู้จักความรักของ

พระเจ้า ในแง่หนึ่งก็คือการรู้จักพระเจ้า เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรัก(1ยน 4:7-8) ความรู้จากความเชื่อ
ที่เป็นของบุคคล และให้กำาเนิดประสบการณ์ส่วนบุคคลนั้น ได้เริ่มต้น และได้รับการหล่อเลี้ยง ค้ำาจุน

รวมทั้งยังเป็นหลักประกันทำาให้เกิดความมั่นใจและความแน่ใจในความเชื่อมากยิ่งขึ้น จากกิจการที่พระเจ้า
ทรงกระทำาในชีวิตของพระศาสนจักร(ดู คำาสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (Catechism of the Catholic

Church=CCC) ข้อ156, 166, 168 และ 181) นั่นหมายถึง โดยเฉพาะในประวัติศาสตร์ของชุมชน
แห่งความเชื่อ ที่เขาได้ร่วมมีประสบการณ์ในชีวิตของชุมชนนั้นเพราะ “พระศาสนจักรนั้นเองที่เป็นผู้รักษา

ความทรงจำาเกี่ยวกับพระวาจาของพระคริสตเจ้าไว้พระศาสนจักรนั้นเองเป็นผู้ถ่ายทอดประกาศคำายืนยัน
ความเชื่อของอัครสาวกไว้จากชนรุ่นหนึ่งไปยังอีกรุ่นหนึ่ง”(CCC 171) และเมื่อความรักเรียกร้องการรักตอบ

ดังนั้นเขาจึงต้องตอบแทนความรักด้วยความรัก(เทียบ 1ยน 4:11, 19) การดำารงชีวิตในความรักนี่เองที่เป็น
อัตลักษณ์ของชีวิตคริสตชน เป็นอัตลักษณ์ของชุมชนคริสตชน และเป็นอัตลักษณ์ของพระศาสนจักรทั้งหมด

ดังที่นักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซูได้กล่าวไว้ใน หนังสือบันทึกวิญญาณ(Story of a Soul) ของท่าน
ซึ่งได้ถูกอ้างใน หนังสือคำาสอนพระศาสนจักรคาทอลิกด้วย ว่า “ข้าพเจ้าได้เข้าใจว่า ความรักเท่านั้นที่ทำาให้

สมาชิกของพระศาสนจักรปฏิบัติงานมาตรแม้นความรักดับลงเมื่อใด อัครสาวกทั้งหมดก็คงจะไม่ประกาศ
พระวรสารอีกต่อไป บรรดามรณสักขีก็จะปฏิเสธไม่ยอมหลั่งโลหิตของตน... ข้าพเจ้าได้เข้าใจว่า ความรัก

ั
่
ั
ื
้
ั
ื
่
ั
ึ
ี
รวมไวซงกระแสเรยกทงมวล” (ขอ 826) เนองจากคาตอบแทนของความรกคอความรก การงานของความรก
้
้
่
จึงได้มาซึ่งความรักที่เพิ่มมากขึ้น และในการเพิ่มขึ้นของความรัก คือในความรักที่ครบครันของพระเจ้า
(ดู นักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขน, เพลงจิต, บทเพลงที่ 9) ก็นำาไปสู่การขอบพระคุณและการสรรเสริญพระองค์
ซึ่งกิจการทั้งหลายของบรรดานักบุญเป็นแต่การสรรเสริญพระเจ้า ดังที่นักบุญเทเรซาแห่งอาวีลาได้กล่าว
ไว้ในหนังสือปราสาทแห่งจิตว่า “(สิ่งที่บรรดานักบุญผู้ศักดิ์สิทธิ์หิวกระหายก็คือ) การชักนำาวิญญาณ
ทั้งหลายให้สรรเสริญพระเจ้า”(ที่พำานักหลังที่ 7, บทที่ 4) แม้แต่ในข้อเขียนประเภทอัตชีวประวัติของ
พวกท่าน อาทิเช่น หนังสือ Confession ของนักบุญออกัสติน ชีวิตนักบุญเทเรซาแห่งอาวีลา (The Life)
ของนักบุญเทเรซาแห่งอาวีลา รวมถึงบันทึกวิญญาณของนักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู ซึ่งแท้จริงแล้ว
เป็นการแสดงออกถึงการสรรเสริญพระเจ้า พระองค์ทรงเป็นศูนย์กลางที่พวกเขาต้องการขอบพระคุณ
และสรรเสริญ ไม่ใช่เรื่องราวชีวิตของพวกท่าน
เช่นเดียวกัน ชุมชนคริสตชนท่าแร่ ตลอดระยะเวลา 125 ปี นับเป็นเวลาที่มากพอ ที่ได้ทำาให้
พวกท่านรู้ซึ้งถึงความรักของพระเจ้า ที่ทรงมีต่อชุมชนของพวกท่านทั้งหลาย ความรักที่สุดจะพรรณนานี้

หนุนนำาให้เกิดความรู้สึกขอบพระคุณ และการประกาศสรรเสริญ ที่ไม่เพียงแต่ด้วยการดำาเนินชีวิต แต่ด้วย
ข้อเขียนที่เป็นลายลักษณ์อักษรด้วย ทั้งนี้ก็เพื่อประโยชน์ในการชักนำาให้ชนรุ่นหลังได้มารู้จักความรัก

อันเดียวกันนี้ คือความรักที่ช่วยให้รอดพ้นของพระเจ้า ดึงดูดพวกเขาให้มาร่วมมีประสบการณ์เดียวกัน
จนนำาไปสู่ท่าทีอย่างเดียวกันซึ่งจะได้ผลลัพธ์เช่นนี้เรื่อยไป ชั่วลูกชั่วหลาน คือการประกาศสรรเสริญพระเจ้า

องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ดังที่มีเขียนไว้ในเพลงสดุดีตอนหนึ่งว่า “สิ่งใดที่เราเคยได้ยิน เราก็เห็นด้วยตา …

4 สาส์น