Page 96 - อนุสรณ์ 100 ปี วัดนักบุญยอแซฟ หนองทามน้อย อ.กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ

ภคินีเมรี่ดายแอนน์ สุวรรณ ค�ชาลี

ชื่อบิดา : ลูกาลัน ค�าชาลี

ชื่อมารดา : อันนาพันธ์ ค�าชาลี
เป็นบุตร : คนที่ 4 ในจ�านวน 8 คน

เข้าอารามเมื่อ : วันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 1969/2512
ปฏิญาณตนครั้งแรกเมื่อ : วันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1972
คติพจน์ : องค์พระผู้เป็นเจ้า คือเจ้าของของชีวิต

ความในใจ ซิสเตอร์มีความภาคภูมิใจที่ได้เกิดในครอบครัวที่ได้รับการปลูกฝัง
่
ึ
ู
ู
ุ
ุ
ในด้านความเชอ โดยได้รบการถ่ายทอดจากบรรพบรษ ป่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ จนมาถงบรรดาลกหลานกระทงทกวนน ี ้
ุ
ั
ั
ื
่
ั
�
ื
�
จาได้ว่าเม่อเติบโตข้นถึงเวลาต้องไปเรียนคาสอนท่วัดทุกเช้า แม่คอยปลุกลูก ๆ ให้ต่นนอนเพ่อไปเรียนคาสอนกับซิสเตอร์
ึ
�
ื
ี
ื
ประจ�าวัดทุกวัน โอกาสฉลอง 100 ปี ชุมชนแห่งความเชื่อ ขอขอบคุณองค์พระเจ้าที่ทรงเลือกลูกให้มารับใช้พระเจ้าในชีวิต
นักบวชคณะรักกางเขน แห่ง อุบลราชธานี
ภคินีดอรอธี สุวรรณี พันธ์วิไล
ชื่อบิดา : ยอแซฟ แผง พันธ์วิไล
ชื่อมารดา : มารีอาลือ พันธ์วิไล
เป็นบุตร : คนที่ 6 ในจ�านวน 9 คน
เข้าอารามเมื่อ : วันที่ ค.ศ. 1975
ปฏิญาณตนครั้งแรกเมื่อ : วันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 1983
คติพจน์ : “ จงใช้เวลาปัจจุบันให้ดีที่สุด
เพราะเราอยู่ในยุคแห่งความเลวร้าย ” อฟ. 5 : 16
ื
ความในใจ ก่อนอ่น ซิสเตอร์ขอสรรเสริญพระองค์และถวายพระพรแด่พระนามขององค์พระเจ้า (เทียบ บสร 51:12)
ื
ท่ได้เกิดมาเป็นลูกหลานวัดนักบุญยอแซฟ หนองทามน้อย เป็นชุมชนคริสตชนหน่งเดียวท่ามกลางพี่น้องต่างความเช่อ
ี
ึ
ขอแบ่งปันถึงความประทับใจของชุมชนของเรา ขณะที่ซิสเตอร์มีโอกาสใช้ชีวิตอยู่ในชุมชนตลอดเวลา 3 ปี ก่อนเข้าอาราม
ิ
ี
ั
ั
ี
่
(หลังเรียนจบประถมปีท 4) และส่งน้ยังตรึงตราตรึงใจกระท่งปัจจุบัน คือ เวลาน้นส่วนมาก ในระหว่างวันจันทร์ถึงวัน
เสาร์ ชุมชนของเราออกจากหมู่บ้านไปค้างคืนที่นาที่ไร่พร้อมสัตว์เลี้ยง เป็นต้นครอบครัวที่มีที่ดินห่างไกลจากหมู่บ้าน เช่น
ห้วยทา ห่องอีแหบ หนองห้า อุ้ม ห้วยยาง ฯลฯ พอตกเย็นวันเสาร์ก็พากันทยอยต้อนฝูงวัวควายเข้าหมู่บ้าน ยิ่งในฤดูแล้ง
�
ิ
ก็ย่งสวยงามเพราะฝุ่นคลุ้งเป็นระยะทางท่ยาวไกลระห่าง ทางพ่อแม่ก็ชวนให้เก็บดอกไม้ริมทางเพ่อไปทาต้นเงินถวายวัด
ี
ื
ี
พอเช้าวันอาทิตย์ก็ได้เห็นหน้าแทบทุกคนในชุมชนไปรวมกันท่วัดและต่างแต่งตัวสวยงาม หลังเลิกวัดแต่ละครอบครัวก็ด ู
ครึกครื้น อยู่บ้านกันอย่างพร้อมหน้า บางครอบครัวก็เข้าไปอ�าเภอกันทรารมย์เพื่อซื้ออุปกรณ์มาปรุงอาหารคาวหวานแบ่ง
ี
ื
กันทาน แทบไม่มีใครเอาวัวควายออกไปเล้ยง พอต่นนอนเช้าวันจันทร์ต่างก็มุ่งสู่ท้องนาท้องไร่ของตนเอง และเห็นการ
ิ
ปฏิบัติเช่นน้อยู่เสมอ ๆ จนทาให้ชาวบ้านใกล้เคียงกล่าวถึงชุมชนของเราว่า “เบ่งแน..ชาวบ้านหนองทามน้อยเขาทางาน
�
ี
�
แค่ 6 มอ (วัน) เขากะยงรวยกว่าพวกเฮา” .....แต่พอได้กลับเย่ยมบ้านในปัจจบนก็ไม่เหนบรรยากาศเช่นนนอกแล้ว
็
ั
ื
ี
ั
้
ั
ุ
ี
้
....ท้ายสุด...โอกาสฉลองครบ 100 ปีของชุมชน อยากจะฝากความหวังไว้กับพ่น้องในชุมชนของเราว่าชุมชนของพวก
ี
ี
ี
ื
เราต้องเป็นชุมชนแห่งการประกาศข่าวดีท่ามกลางพ่น้องต่างความเช่อ ดังท่พระคริสตเจ้าทรงมอบอานาจอาชญาสิทธ ิ ์
�
ั
ให้บรรดาอัครสาวก “ท่านท้งหลายจงไปส่งสอนนานาชาติให้มาเป็นศิษย์ของเรา ....แล้วจงรู้เถิดว่าเราอยู่กับท่านทุกวัน
ั
ตลอดไป ตราบจนสิ้นพิภพ” (มธ.28: 20)
94