Page 211 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่
P. 211
ที่สุดคือการวิ่งเข้าแย่งเก็บขนมลูกกวาดเม็ดสีสันต่างๆ ที่คุณพ่อเจ้าวัดหว่านลงมาจากระเบียงบ้านพัก
ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ต่างก็วิ่งแย่งกันเก็บ ใครได้เยอะก็จะอวดกัน กลางคืนดูหนัง ดูกายกรรม รถไต่ถังและ
การละเล่นต่างๆ มากมายที่ผมกับเพื่อนชอบมาก
ถึงแม้ภาพในอดีตหลายๆ อย่างจะเปลี่ยนแปลงไป วัดวาอารามและสิ่งปลูกสร้างเก่าๆ ถูกรื้อถอน
ไป สิ่งปลูกสร้างใหม่ผุดขึ้นมาแทนที่ตามยุคสมัย แทบจะหาร่องรอยเดิมไม่ได้ แต่วิถีคริสต์ที่ส�าคัญที่ผมจ�า
และบอกเล่าหลายอย่าง ยังคงมีสืบต่อกันมา จะเปลี่ยนแปลงไปในรูปแบบและวิธีเท่านั้น แต่สิ่งที่
ชาวท่าแร่ยังยึดมั่นถือมั่นกันสืบต่อไปก็คือ วิถีคริสต์ ความเชื่อ ความไว้ใจและความศรัทธาใน
องค์พระผู้เป็นเจ้า
ภาคผนวก 209
