Page 207 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่
P. 207
�
ที่แต่งชุดดาทั้งผ้าคลุมและเสื้อยาวด�าถึงตาตุ่ม ดูแล้วเหมือนชุดนักบุญ เห็นแต่ใบหน้า-มือ และเท้า
ซิสเตอร์กาวแดนซีอา สอนค�าสอน และสอนเรียนชั้น ป.4 ก่อนเลิกค�าสอน ซิสเตอร์จะเล่าประวัตินักบุญ
�
เทเรซาแห่งพระกุมารเยซูให้พวกเราฟัง ทาให้พวกเราอยากเป็นนักบุญ ดังนั้นหลังเลิกเรียนภาคบ่าย
พวกเรานักเรียนหญิงจะวิ่งไปสวดที่วัดมหาพรหมมีคาแอลที่แท่นเล็ก ซึ่งเป็นแท่นแม่พระ เพื่อขอแม่พระ
อวยพรให้เป็นเด็กดี และเป็นนักบุญ สวดเสร็จรีบกลับบ้านเพื่อช่วยขายของหรือไม่ก็อุ้มน้อง เพราะน้องมี
หลายคน แม่ต้องท�ากับข้าวเย็น
เวลาค่�าหลังอาหารเย็นพวกเราเด็กๆ ที่อยู่บ้านใกล้เคียงกันจะมาเล่นที่หน้าบ้านดิฉัน เนื่องจาก
เป็นร้านขายของ… และมีตะเกียงเจ้าพายุ 1 อัน ซึ่งให้แสงสว่าง ประกอบกับถนนหน้าบ้านกว้างเพราะ
เป็นถนนสายกลางของหมู่บ้าน เพื่อนๆจะมาร่วมกันเล่นตามประสาเด็ก เช่น เล่นมอญซ่อนผ้า รีรีข้าวสาร
เล่นไล่จับ ฯลฯ ดิฉันจะเป็นหัวหน้าในการเล่น และตัดสิน เนื่องจากเสียงดังและเป็นเจ้าของพื้นที่ด้วย
ก่อนเข้านอนทุกคืน อง-บา แม่และลูกๆ จะคุกเข่าหน้าแท่นนักบุญเทเรซาซึ่งอยู่ชั้น 2 ของบ้าน และ
สวดภาวนาลูกประค�าพร้อมกัน องดิ้งจะบอกให้ดิฉันก่อสวด (เพราะเสียงดังกว่าพี่ๆ) ขณะเดียวกันจะได้
ยินเสียงสวดลูกประค�าจากบ้านใกล้เรือนเคียง ซึ่งเป็นเหตุการณ์ปกติในหมู่บ้านท่าแร่ของเรา
ทุกวันศุกร์ตลอดปี และในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ต้องอดเนื้อและอดอาหารเช้า องดิ้งอธิบายให้ฟังว่า
พวกเราต้องอดเพื่อใช้โทษบาปของเรา และคนอื่น ส่วนวันพฤหัสศักดิ์สิทธิ์มีการล้างเท้าอัครสาวกต่อด้วย
�
มิสซาและเฝ้าศีลมหาสนิทตลอดคืน โดยจัดเป็นคุ้มๆ ทั้งผู้ใหญ่และเด็กสวดลูกประคา ร้องเพลงเป็นระยะๆ
เป็นคืนที่มีความสุขที่ได้อยู่ และเห็นพระเยซูเจ้าอยู่ในรัศมี ก่อนที่พระองค์จะถูกจับ ใครที่เหนื่อยก็ออกไป
เดินนอกวัดพักหนึ่ง บางครั้งผู้ใหญ่จะเล่าให้ฟังว่า เวลานี้พระเยซูเจ้าสวดที่สวนมะกอก แล้วทหารจับไปให้
ปีลาโต แล้วเอาพระองค์ไปขัง ฯลฯ ฟังจบก็เข้าสวดเฝ้าศีลต่อ ซึ่งท�าให้เด็กๆ ที่ได้ฟังสงสารพระเยซูเจ้า
ที่ถูกทรมาน และตายเพื่อมนุษย์ทุกคน วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์บ่ายๆ ก็ไปเดินรูป จูบกางเขน ซึ่งพ่อแม่จะให้เงิน
ลูกๆ ใส่ขันเพื่อทาบุญ วันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์เสกน้า เสกไฟ ชาวบ้านมาร่วมพิธีกรรมเกือบทุกคน เลิกมิสซา
�
�
ก็เอาน้�าเสก และถ่านไฟที่เสกกลับบ้านด้วย เช้าวันอาทิตย์ปัสกาไปร่วมมิสซาเพราะรู้ว่าพระเยซูเจ้ากลับ
เป็นขึ้นมา ตลอดเวลา 3 วันนั้นพวกเราจะไปวัด และพบเพื่อนๆ เลิกวัดแล้วกลับบ้านทานข้าว
อย่างมีความสุข
การแห่ศีลมหาสนิทรอบบ้านท่าแร่เป็นอีกโอกาสหนึ่งที่พวกเราเด็กหญิง ป.3-ป.4 จ�านวน 12 คน
�
ได้รับเลือกจากซิสเตอร์ให้โปรยดอกไม้ให้พระเยซูเจ้า ทาให้พวกเราดีใจที่ได้โปรยดอกไม้อยู่ใกล้พระเยซู
เหมือนนักบุญเทเรซา ซิสเตอร์ซาโลเม จะพูดเสมอว่า พวกเธอจะได้อยู่ใกล้พระเยซูเจ้า ให้เป็นเด็กดี
แก้บาปรับศีล สวดมากขึ้น ช่วยพ่อแม่ท�างาน เวลาแห่ศีลโปรยดอกไม้ไม่ต้องคุยกัน และถวายความเมื่อย
ให้พระเยซู ไม่ต้องบ่น แล้วจะได้บุญ (เพราะแห่ศีลรอบหมู่บ้านท่าแร่ ระยะทางค่อนข้างไกล) พวกเราเด็กๆ
ตั้งใจโปรยดอกไม้อย่างดี ไม่เมื่อย อากาศเย็นสบาย
นอกนั้นยังมีงานบวชเป็นพระสงฆ์ของ คุณพ่อไอศวรรย์ จันลือชัย ปี ค.ศ.1956 และงานบวชเป็น
พระสงฆ์ของพระคุณเจ้าคายน์ แสนพลอ่อน ปี ค.ศ.1957 โดย พระคุณเจ้ามีแชล มงคล ประคองจิต
ภาคผนวก 205
