Page 205 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่
P. 205
ความทรงจ�าของตัวแทนลูกวัด
ความทรงจ�าบางอย่างเมื่อผมเป็นเด็ก
โดย คุณพ่ออันตน วีระเดช ใจเสรี
วิถีชีวิตของคนท่าแร่ส่วนใหญ่เชื่อมโยงกับวัด หรือพูดอีกอย่างคือความเชื่อในพระเป็นเจ้า ทั้งนี้
�
�
เพราะบ้านท่าแร่ก่อกาเนิดขึ้นจากศาสนา โดยการนาของพระสงฆ์มิชชันนารีเมื่อ 125 ปีก่อน จนอาจ
เรียกได้ในทุกวันนี้ว่า บ้านท่าแร่เป็นอาณาจักรของพระเยซูเจ้า
บ้านท่าแร่เป็นชุมชนที่มีความเชื่อความศรัทธาเข้มแข็ง มีวัดเป็นศูนย์กลางและเป็นศูนย์รวมจิตใจ
ของชาวบ้าน
�
�
ผมยังจาได้เวลาที่ผมเป็นเด็กเมื่อ 30-40 ปีก่อน หน้าที่ของเราคือการไปวัด ไปเรียนคาสอน
ทุกเช้า จึงต้องตื่นตามเสียงระฆังปลุก ภาพที่เห็นคือ เด็กๆ จะเดินตามถนนแต่เช้าตรู่เพื่อไปวัดกัน
ไม่ว่าจะหนาวจะฝนตกก็ต้องไป เด็กๆ เวลานั้นมีจ�านวนมาก นั่งในวัดเต็มไปหมด ใครที่อื่นมาเห็นก็ต้อง
ประทับใจการไปวัดเรียนคาสอนทุกเช้าตั้งแต่เด็กจึงเป็นหลักปฏิบัติของคนท่าแร่สืบเนื่องกันมานาน
�
จึงไม่แปลกที่คนท่าแร่มีรากของความเชื่อในพระเป็นเจ้าอยู่ในใจ เพราะถูกปลูกฝังมาแต่เด็ก
เวลาที่เราเป็นเด็ก ผมกับเพื่อนอีก 2-3 คนชอบปั่นจักรยานลัดเลาะไปตามซอกซอยในหมู่บ้าน
บ้านเรือนผู้คนหลายหลังยังเป็นแบบชนบท ยากจน ถนนหนทางยังเป็นถนนฝุ่น เป็นหลุมเป็นบ่อ
ไม่ได้ปูด้วยคอนกรีตเหมือนอย่างทุกวันนี้ เวลานี้บ้านท่าแร่มีความสวยงามเจริญไปมากและขยับขยาย
หมู่บ้านออกไปทุกทิศทุกทาง แต่ที่ไม่มีให้เห็นอีกแล้วคือ ป่าไม้รอบๆ หมู่บ้าน ซึ่งจะดึงดูดให้เด็กๆ
ชอบพกหนังสะติ๊กเข้าป่ากันเพื่อหายิงนก ยิงกะปอม (ภาษาท่าแร่หมายถึงกิ้งก่า) หรือเก็บกินผลไม้ป่า
อย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะป่าบริเวณหน้าบ้านเณร
ชีวิตในยามเย็นตามปกติเราเด็กๆ หลังอาหารเย็นแล้วจะชอบชวนกัน ไม่ว่ารุ่นพี่ รุ่นน้อง รุ่นเพื่อน
มาละเล่นหรือวิ่งไล่กันตามประสาเด็กตามบริเวณสี่แยกหรือเสาไฟฟ้าที่มีความสว่าง ส่วนพ่อแม่หรือผู้ใหญ่
ก็จะนั่งหน้าบ้านจับกลุ่มคุยกัน นี่เป็นบรรยากาศยามเย็นที่ผมยังคิดถึงอยู่ทุกวันนี้
ในรอบปี วันที่ผมตื่นเต้นรอคอยคือ วันฉลองวัด วันฉลองบุญกองข้าว เพราะจะมีงานรื่นเริง
ภายนอก 3 วัน 3 คืน ทั้งภาพยนตร์ ดนตรี หมอล�า ชกมวย และอะไรต่างๆ อีกเยอะแยะ ผมเห็น
คณะกรรมการวัดท�างานกันหนักมาก โดยเฉพาะจะต้องช่วยกันหาสังกะสีมาตีกั้นบริเวณงานที่สนามหน้า
วัด ตกกลางคืนมาจะมีชาวบ้านจากที่ต่างๆ มาเที่ยวงานกันอย่างมากมาย
นอกนั้น วันคริสต์มาสเป็นอีกวันหนึ่งที่เรารอคอย ธรรมเนียมของคนท่าแร่คือทุกครอบครัวจะพา
กันหาไม้ไผ่มาท�าดาวกันเองภายในบ้าน เพื่อแขวนไว้ที่หน้าบ้านและใช้เดินแห่เวลาไปร่วมมิสซา ดาวที่ใช้
ถือเดินแห่นั้นเราจะให้แสงสว่างด้วยการจุดเทียนข้างในหรือไม่ก็ใช้หลอดไฟเล็กๆ ต่อเข้ากับถ่านไฟฉาย
ภาคผนวก 203
