Page 203 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่

ก็ต้อนรับขับสู้เต็มที่ทั้งอาหารการกินและการท�าบุญ

�
คราวนี้มาพูดถึงความทรงจาที่ชาวท่าแร่ประพฤติปฏิบัติที่ท�าให้พ่อประทับใจบ้าง นั่นคือการที่
�
ชาวท่าแร่เป็น “คนวัด คนวา” รู้สึกประทับใจที่ชาวท่าแร่ไปร่วมพิธีสาคัญประจาปี ไม่ว่าจะเป็นงานแห่เทียน
�
ปัสกา งานแห่ดาวคริสต์มาส งานท�าบุญจุดเทียนให้ผู้ล่วงลับ งานฉลองวัด เห็นว่าร่วมมือกันอย่างแข็งขัน
ทุกปี จึงไม่อยากให้กระแสบริโภคนิยม มาลดหรือดับกระแส “วัดนิยม” ไป อีกเรื่องหนึ่งคือชาวท่าแร่

ใจใหญ่และใจบุญ ดูจากการไปร่วมฉลองวัดต่างๆ ค่อนข้างมาก ไปออกร้านอาหารบริการชาวบ้าน และ
แห่ต้นเงินไปถวาย อีกทั้งช่วยกันสนับสนุนโครงการวัดของตนเอง และเนื่องจากประชากรมีจ�านวนมาก

คนท�าบุญก็มาก โครงการต่างๆ จึงส�าเร็จลงได้และได้อย่างเร็ว เช่น การร่วมกันสร้างศาลาปีติมหาการุญ
การซื้อระฆังใบใหม่ ในสมัยที่พ่อประจ�าอยู่ หรือการสร้างถาวรวัตถุอื่นๆ ในสมัยก่อนและต่อๆ มา

จึงขอให้ชาวท่าแร่รักษาความดีประพฤติปฏิบัติต่อๆไปชั่วลูกหลาน
�
ขอเล่าความทรงจาที่ประทับใจเท่านี้ก่อน ขออัครเทวดามีคาแอลช่วยพิทักษ์รักษา ปกป้อง
ชาวท่าแร่ทุกคน ให้อยู่เย็นเป็นสุขตราบนานเท่านานเทอญ

125 ปี มรดกแห่งความเชื่อของชาวท่าแร่

คุณพ่อมีคาแอล วัชรินทร์ ต้นปรึกษา

เจ้าอาวาสองค์ที่ 17 ค.ศ.2003-2008

เมื่อทราบว่าพระอัครสังฆราชคายน์ แสนพลอ่อน ได้แต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสอาสนวิหาร
อัครเทวดามีคาแอลท่าแร่แล้ว ในเบื้องต้นรู้สึกมีความกังวลใจพอสมควร เพราะท่าแร่เป็นหมู่บ้านใหญ่ที่

มีคริสตชนจานวนมากและมีกิจกรรมอะไรต่างๆมากมาย แต่เมื่อเป็นน้าพระทัยของพระเป็นเจ้าผ่านทาง
�
�
ผู้ใหญ่ก็เต็มใจยอมรับและก็พยายามทางานเต็มความสามารถ โดยการร่วมมือกับสภาภิบาลวัดซึ่งเป็น
�
พลังส�าคัญในการขับเคลื่อนโครงการและกิจกรรมต่างๆ ให้บรรลุเป้าหมาย
�
�
แน่นอนก่อนที่จะทาอะไรก็ต้องมีการวางแผนงานว่าอะไรคืองานเร่งด่วนและสิ่งที่ต้องทาอันดับ
แรก สิ่งที่ต้องท�าอันดับแรกและความรับผิดชอบสูงสุด ก็คือ การเสริมสร้าง พัฒนา ฟื้นฟูความเชื่อ
ความศรัทธาให้แก่พี่น้องสัตบุรุษให้มากยิ่งๆ ขึ้น ซึ่งถือว่าเป็นหน้าที่ที่ส�าคัญที่สุดของพระสงฆ์ แต่อย่างไร

ก็ตามการพัฒนาทางด้านวัตถุ และจัดระบบระเบียบขององค์กรกลุ่มต่างๆ ให้มีความชัดเจนก็มีความจาเป็น
�
ควบคู่กันไปตามงบประมาณจะเอื้ออ�านวย ในการที่จะปรับเปลี่ยนอะไรก็ตามเป็นการยากที่จะให้ทุกคน

�
�
ทุกฝ่ายยอมรับและร่วมมือร่วมใจให้สิ่งต่างๆ นี้สัมฤทธิ์ผล แต่มีสิ่งหนึ่งที่สาคัญในการทางานก็คือ
การประชาสัมพันธ์ การสื่อสาร การบอกกล่าวให้พี่น้องสัตบุรุษรู้และทราบ การประชาสัมพันธ์นี้ก็ควรอาศัย
สภาภิบาลวัด ผู้น�าของชุมชน คุ้มต่างๆ ในการที่จะท�าความเข้าใจกับพี่น้องสัตบุรุษ เพราะไม่ใช่ทุกคนที่ไป

ภาคผนวก 201