Page 74 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่

การที่จะแห่ไปบ้านใครก่อนนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่า ก่อนแต่งมีข้อตกลงกันไว้อย่างไร แต่งแล้วชายจะไป

อยู่กับหญิง หรือหญิงไปอยู่กับชาย ถ้าชายไปอยู่กับหญิงก็ไปที่บ้านชายก่อน แล้วไปที่บ้านหญิงเป็นการ
ส่งเขย ถ้าหญิงไปอยู่กับชายก็แห่ไปที่บ้านหญิงก่อน แล้วแห่ไปที่บ้านชายเป็นการส่งสะใภ้ด้วย เมื่อแห่ไป
ถึงบ้านหญิงจะมีการ “จูงเขย” เขาจะปักร่มสูงกว่าศีรษะ ใต้ร่มวางหินลับมีด แล้ววางใบตองกล้วยทับหิน

หญิงสูงอายุจะจูงสะใภ้ไปที่ร่มให้ถอดรองเท้าขวา ให้วางเท้าขวาบนใบตองแล้วสาดน้ำาล้างเท้าให้
สองสามครั้ง แล้วจูงขึ้นไปบนบ้าน แสดงว่าฝ่ายชายยินดีรับฝ่ายหญิงเป็นลูกสะใภ้ด้วยความเต็มใจ

เมื่อแห่ไปถึงบ้านฝ่ายชายก็ทำาเช่นเดียวกัน เมื่อแขกแห่มาถึงบ้านก็จะมีการเลี้ยงอาหารแขก หลังจาก
รับประทานอาหารเสร็จ ถ้าเจ้าสาวต้องไปอยู่กับชาย ผู้หลักผู้ใหญ่ฝ่ายชายจะทำาพิธีขอเจ้าสาวไปเป็นสะใภ้
ที่บ้านฝ่ายชาย ถ้าชายไปอยู่กับหญิงก็จะมีการขอเขย เมื่อถึงบ้านฝ่ายชายจะมีการเลี้ยงอาหารอีก

หลังจากเลี้ยงอาหารก็จะมีการกล่าวมอบสะใภ้ หรือกล่าวมอบเขย แล้วแขกเหรื่อจึงกลับ
ในปัจจุบัน ค.ศ.2012 (2555) ประเพณีการแห่ดอง การขอเขยขอสะใภ้ ค่อยๆเลือนหายไป

หลังจากพิธีศีลสมรสที่วัดแล้ว เจ้าบ่าว เจ้าสาว ผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย จะถ่ายรูปหน้าพระแท่น กับ
พระสงฆ์ผู้เป็นประธานในพิธี หลังจากนั้นถ้ามีการเลี้ยงที่บ้าน ออกจากวัดก็จะขึ้นรถไปยังบ้านเจ้าบ่าว

หรือเจ้าสาว แต่ถ้าเลี้ยงในศาลาประชาคม ออกจากวัดก็เดินไปที่ศาลา จะไม่มีการขอเขยขอสะใภ้ จะไม่มี
การกล่าวมอบเขย มอบสะใภ้ หลังจากรับประทานอาหารเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็จะเดินขอบคุณแขกไปตามโต๊ะ

พร้อมมอบของชำาร่วย เจ้าภาพหรือตัวแทนเจ้าภาพกล่าวขอบคุณผู้มาร่วมงานบนเวที รับประทานอาหาร
เสร็จก็เป็นเสร็จพิธี
พิธีส่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ จะมีขึ้นในตอนเย็นของวันแต่ง ญาติพี่น้องจะนำาสิ่งของเครื่องใช้

ของเจ้าบ่าวหรือเจ้าสาวไปส่งให้ จะมีสามีภรรยาที่เป็นที่นับถือคู่หนึ่งซึ่งได้รับเชิญมาให้เป็นผู้จัดเตรียม
ที่หลับที่นอนในห้องหอ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่คู่บ่าวสาว เมื่อเตรียมเสร็จแล้วก็จะให้คู่บ่าวสาวมารับประทาน

อาหารร่วมกันในลักษณะสามีภรรยา หลังจากนั้นก็นำาสามีภรรยาเข้าห้องหอ แล้วจะอบรมสั่งสอน
ถึงประเพณีที่สามีภรรยาต้องปฏิบัติต่อกัน แล้วก็ให้สามีภรรยาขึ้นนอนคู่กันบนเตียงวิวาห์ ทุกคนออกจาก
ห้องแล้วปิดประตูห้องหอเป็นเสร็จพิธีส่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ

การแต่งงานในยุคใหม่หรือสมัยใหม่ (ประมาณ ค.ศ.1997 (2540) เป็นต้นมา) เปลี่ยนจากประเพณี
ดั้งเดิมไปมาก อาจเป็นเพราะการดำารงชีวิตในปัจจุบันเป็นตัวเร่งรัดให้ต้องทำากิจการต่างๆอย่างพอเหมาะ

พอควร จะใช้เวลาในการสู่ขอวันหนึ่ง จัดงานแต่งอีกวันหนึ่ง ก็จะทำาให้เสียเวลาทำามาหากิน ดังนั้นในปัจจุบัน
จึงนิยมจัดให้มีการสู่ขอและเข้าพิธีในวัดและเลี้ยงอาหารในวันเดียวกัน เป็นเสร็จงาน การส่งเขย หรือ
ส่งสะใภ้ เป็นเรื่องภายในของผู้ใหญ่ฝ่ายชายและฝ่ายหญิง

ประเพณีการแต่งงานจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ตามสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป และ
มีการนำาเอารูปแบบประเพณีต่างถิ่นหรือต่างวัฒนธรรมเข้ามาประสม ตามที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเห็นสมควร

หรือนิยมชมชอบ ดังนั้นเรื่องราวการแต่งงานที่เล่ามานี้ เป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาตั้งแต่
ตั้งบ้านท่าแร่มาถึงปี ค.ศ.1997 เรื่องนี้จึงน่าจะเป็นประโยชน์แก่ลูกหลานในอนาคตข้างหน้าจะได้ศึกษา

เพื่อจะได้เก็บเอาสิ่งดีงามที่บรรพบุรุษได้ถักทอไว้ ทำาการอนุรักษ์สืบสานต่อไปให้ยาวนาน

72 ภาคที่ 2 วิถีชุมชนแห่งความเชื่อ