Page 76 - ที่ระลึกพิธีปลงศพ คุณพ่ออันดรู สำราญ วงศ์เสงี่ยม 19 กันยายน 2024
P. 76
(3) การข้อนำอก หรือทุบุอก
การทุบอกตนเองเป็นกิริยาอาการบ่งบอกถึงความรู้สึกส�านึกผิดและ
ความถ่อมตน ใช้ประกอบบทข้าพเจ้าสารภาพบาป ท�านองส�านวนภาษาไทยว่า
้
“ตัีอกช่กหว” เมื่อมีความเสียใจอย่างมาก กิริยาอาการนี้เราพบในพระวรสาร
็
้
ี
นักบุญลูกา “ฝ่ายคนำเกบุภูาษนำ�นำยนำอยู่แตั่ไกลไม่แหงนำดิ์ูฟ้า แตั่ทบุอก
ุ
ื
้
่
้
้
ู้
็
ี
ิ
ตันำเองว่า ข้าแตัพิระเจึา ขอโป็รดิ์มพิระเมตัตัาแก่ขาพิเจึาผเป็นำคนำบุาป็เถดิ์”
(ลก 18:13) หรือบรรดาผู้คนท่เห็นพระเยซูเจ้าในขณะถูกตรึงบนไม้กางเขน
ี
“เมื่อเห็นแล้วก็กลับไปบ้านพลางทุบอกตนเอง” (ลก 23:18)
้
ี
ื
ั
ฉะน้น เม่อเราสวดภาวนาบทแสดงความทุกข์ถึงบาปน จึงควรก้มหน้า
�
�
ถ่อมตัวลง ขณะทุบอกตนเองด้วยความสานึกเสียใจในบาปที่ได้กระทา
�
(4) การเงยหนำ้าขึ�นำเบุองบุนำ (มองสิวรรค์)
ื
�
้
เราจะเห็นพระสงฆ์ทากิริยาอาการน เพ่อประกอบการบรรยายถึง
ี
ื
�
การกระทาของพระเยซูเจ้า เมื่อทรงภาวนาถึงพระบิดา
่
ี
ในบทน�าขอบพระคุณท 1 (Canon Romanus) ในพิธีบูชาขอบพระคุณ
ว่าดังนี้
ิ
“พิระครสิตัเจึ้าทรงหยบุป็ังไว้ในำพิระห้ตัถ์อ้นำศักดิ์�สิิทธี�นำ่าเคารพิ
ิ
้
ิ
ิ
ื
ิ
(พิระสิงฆ์เงยหนำ้ามองขึ�นำเบุองบุนำ) เงยพิระพิ้กตัร์ขึ�นำหาพิระองค์ พิระบุดิ์า
�
พิระผู้ทรงสิรรพิานำุภูาพิ ถวายพิระพิร บุิออก ป็ระทานำแก่บุรรดิ์าศัิษย์ตัร้สิว่า
็
ี
�
“นำเป็นำกายของเราท�จึะมอบุเพิอท่านำ” (ความจริงพระวรสารท้งส่ไม่ได้กล่าวถึง
ี
ั
ื
�
ี
ึ
ั
�
ี
้
การกระทาของพระเยซูเจ้าเช่นน ในเวลารับประทานอาหารค่าคร้งสุดท้าย (ซ่งถือ
�
ั
้
ั
ื
เป็นการต้งศีลมหาสนิท แต่เล่าถึงการกระท�าเช่นน เม่อทรงทวีขนมปังคร้งแรก
ี
�
“แล้วพิระองค์ทรงสิ้�งคนำเหล่านำ้�นำนำ้�งลงบุนำหญ้า เมือทรงร้บุขนำมป็ังห้าก้อนำ
�
ื
ึ
้
้
ก้บุป็ลาสิองตัวแล้ว ก็แหงนำพิระพิกตัร์ข�นำเบุองบุนำ ถวายสิาธีุการและ
74 : ที่ระลึกพิธีปลงศพ คุณพ่ออันดรูว์ สำ�ร�ญ วงศ์เสงี่ยม
