Page 55 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่
P. 55

บริเวณวัด (เริ่มมีการแห่ ในราวปี ค.ศ.2001 สมัย คุณพ่อสำาราญ วงศ์เสงี่ยม เป็นเจ้าอาวาส) หลังจากนั้น

            ก็มีเทศน์เอกวาร เช้าวันเสาร์เวลา 10.00 น. มีพิธีบูชาขอบพระคุณ (มิสซา) เลิกมิสซาเวลาประมาณ
            12.00 น. ผู้มาร่วมพิธีร่วมรับประทานอาหารที่ศาลาประชาคม (ณ ปัจจุบันนี้ แทบทุกงานจะใช้พื้นที่

            ศาลาปีติมหาการุญ ที่สร้างขึ้นสมัย คุณพ่อสำาราญ วงศ์เสงี่ยม) โดยทางวัดจัดเลี้ยง พร้อมชมการแสดง
            บนเวที แต่ในช่วงเวลาราวสิบปีหลังมานี้ ทุกวัดในมิสซัง รวมทั้งวัดท่าแร่ด้วย รณรงค์ให้ชาวบ้านทำาอาหาร

            มาเลี้ยงผู้ที่มาร่วมฉลองวัด เรียกติดปากว่า โรงทาน สำาหรับที่ท่าแร่ ไม่ได้มีโรงทานเฉพาะในงานฉลองวัด
            เท่านั้น แต่รวมถึงงานฉลองใหญ่ๆ ของมิสซังที่มาจัดที่ท่าแร่ด้วย เช่น งานบวชพระสงฆ์ งานฉลองศาสน

            นามพระสังฆราชผู้เป็นประมุข ฉลองบ้านเณรฟาติมา ฉลองอารามรักกางเขนแห่งท่าแร่ ฯลฯ เวลา
            14.00 น. ชาวบ้านเริ่มแห่ต้นเงินลงมาถวายวัดส่วนมากจะขึ้นรถยนต์มาพอถึงบริเวณวัด คนก็จะลงจากรถ

            เดินฟ้อนแห่รอบวัดสามรอบ แล้วจึงนำาต้นขึ้นถวายวัด ตกเย็นจะมีมหรสพที่สนามศาลาประชาคม (บริเวณ
            ศาลามาร์ติโนปัจจุบัน) เงินที่ได้จากการทำาบุญแต่ละปีคณะกรรมการสภาภิบาลวัด ได้กำาหนดวัตถุประสงค์

            ไว้แล้วว่าจะนำาไปใช้เพื่อพัฒนาอะไร ในปี ค.ศ.2011 ชาวบ้านนำาต้นเงินมาถวายวัดประมาณ 200 ต้น
            เป็นเงินประมาณ 500,000 บาท เงินที่ได้ในปีนี้จะนำามาใช้ในการบูรณะซ่อมแซมวัด เนื่องจากวัดมีอายุ

            43 ปีแล้ว จึงมีบางส่วนชำารุดทรุดโทรม
                    บุญฉลองวัดเป็นประเพณีที่มีความสำาคัญยิ่งต่อการสืบสานความเชื่อ การสร้างสรรค์ความรัก

            ความเป็นหนึ่งเดียว และความเป็นพี่เป็นน้อง ระหว่างคริสตชนในเขตวัดเดียวกันและพี่น้องคริสตชน
                                                                 ั
                                                                   ่
                                                                        ็
                                                         ่
                                               ี
                                               ่
                                                 ิ
                                                                          ็
                                                                                        ่
                                                                                          ั
                                                                                                ั
                                                                                        ึ
                                                                                 ้
                                                                                  ำ
                                                                                    ั
                    ำ
                       ้
                ั
            ตางวด  ทาใหพระศาสนจกรมชวตชวา การทครสตชนไปรวมฉลองวดตางๆ กเปนการใหกาลงใจซงกนและกน
              ่
                                      ิ
                                        ี
                                     ี
                                ั
                                    ี
            ยังเป็นบุญกุศลอันเนื่องจากการแสวงบุญ ที่จะนำามาซึ่งการได้รับพระหรรษทานเพิ่มพูนขึ้น ชาวท่าแร่
            ถูกเรียกว่าเป็นพวก “บุญบ่หลอ” คือบุญวัดไหนใกล้ไกลชาวท่าแร่ก็จะแห่แหนกันไปร่วม และตั้งแต่ทุกวัด
            รณรงค์เรื่องโรงทานก็มีชาวท่าแร่หลายคน หลายกลุ่ม ที่ทำาอาหารไปช่วยวัดอื่นๆ เลี้ยงแขกที่มาร่วมงาน
            ฉลองวัดอยู่เป็นประจำาซึ่งเป็นเรื่องที่น่าชมเชย และควรสืบทอดสิ่งดีงามนี้สู่คนรุ่นหลังต่อไป













            ภาคที่ 2  วิถีชุมชนแห่งความเชื่อ                                                   53
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60