Page 66 - หนังสืออนุสรณ์ 125 ปี ท่าแร่
P. 66
รักษาความเรียบร้อยทั่วไปตลอดงาน
เช้ามืดของวันเสาร์ ประมาณ 04.00 - 05.00 น. ในบริเวณป่าศักดิ์สิทธิ์จะเต็มไปด้วยผู้คนเดิน
ขวักไขว่ไปมา เพราะต่างก็เดินไปยังหลุมศพที่จะจุดเทียนและวางช่อดอกไม้ เราจะเห็นแสงเทียนสว่างไสว
่
้
ิ
่
ุ
ั
้
ี
ั
็
่
ั
่
ี
รบแสงอรณเบกฟา ทามกลางอากาศคอนขางหนาวเยน ชางเปนทศนยภาพและบรรยากาศทนาประทบใจ
่
็
และชวนให้คิดถึงผู้ล่วงลับที่นอนสงบนิ่งในหลุมศพของแต่ละท่าน หลังจากจุดเทียนที่หลุมศพ ผู้คนก็จะมา
นั่งรวมที่บริเวณหน้าศาลาประกอบพิธี (ปัจจุบันนี้ก็คือโรงเรือนบรรจุศพพระสังฆราชและพระสงฆ์) เพื่อรอ
เวลามิสซารอบบริเวณพิธี จะมีฝาแก้บาปสำาหรับบริการโปรดศีลอภัยบาปไม่น้อยกว่า 6 ฝา ในช่วงเวลานี้
พี่น้องจะนำาซองขอมิสซามาใส่ขันทานและกล่องรับซองมิสซา และนำาของถวาย ซึ่งเป็นผลไม้ อาหารแห้ง
เครื่องดื่ม น้ำาปลา ยาสีฟัน และเครื่องใช้อื่นๆ มาวางไว้บนโต๊ะของถวายที่จัดไว้หน้าพระแท่นบูชา ปีหนึ่งๆ
จะได้ของถวายไม่น้อยกว่าแปดคันรถกระบะ หลังพิธีเสร็จคณะกรรมการสภาภิบาลวัดท่าแร่ จะแบ่ง
ของถวายให้วัด บ้านเณร อาราม และโรงเรียน
เมื่อพิธีมิสซาเริ่ม คนก็นั่งเต็มบริเวณ มีคนจำานวนมากจะนั่งร่วมมิสซาที่หลุมศพ โดยจะมี
เครื่องขยายเสียงติดตั้งไว้เป็นจุดๆ ในป่าศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้สามารถได้ยินพิธีอย่างชัดเจน และเมื่อมิสซัง
ตั้งสถานีวิทยุขึ้น ก็ได้ทำาการถ่ายทอดพิธีมิสซาออกอากาศด้วย ทุกปีพระสังฆราชจะมาเป็นประธานในพิธี
และมีพระสงฆ์มาร่วมราว 20-30 องค์ ส่วนใหญ่เป็นพระสงฆ์ลูกวัด นอกจากนั้นก็เป็นคุณพ่ออดีต
เจ้าอาวาสวัดท่าแร่ ในระหว่างมิสซา ผู้คนทั่วบริเวณจะเงียบสงบเพื่อร่วมมิสซาอย่างศรัทธา เสียงภาวนา
เสียงเพลงศักดิ์สิทธิ์ดังก้องตลอดเวลาพิธี พอถึงช่วงเวลาแจกศีลมหาสนิท พระสงฆ์จะอัญเชิญศีลมหาสนิท
ไปแจกทุกจุดอย่างทั่วถึง มิสซาอุทิศแก่ผู้ล่วงลับในวันนี้ ยังเป็นเหมือนสิ่งเตือนใจให้ผู้มาร่วม ได้คิดถึงชีวิต
ของตนในบั้นปลายท้ายสุด ว่าจะเตรียมพร้อมอย่างไรดีในชีวิตที่เหลืออยู่ จึงจะมั่นใจในชีวิตนิรันดร
หลังมิสซาพระสงฆ์ 10-15 องค์ ปกติจะเป็นพระสงฆ์ลูกวัด เดินไปพรมน้ำาเสกตามหลุมศพ ญาติพี่น้องของ
ผู้ล่วงลับหลายคนหลายกลุ่มก็ยังคงนั่งรวมกันที่หลุมศพ รอรับน้ำาเสกจากพระสงฆ์ด้วย จากนั้นชาวบ้าน
ก็เริ่มทยอยออกจากป่าศักดิ์สิทธิ์กลับบ้าน ไปที่บ้านวงญาติพี่น้องเพื่อร่วมสังสรรค์รับประทานอาหาร
พูดคุยสั่งลา อวยชัยให้พร สำาหรับผู้ที่อยู่ไกลเตรียมกลับ พี่น้องทุกคนต่างหวังว่าวันทำาบุญในปีหน้า
คงได้พบกันอีก
เนื่องจากวันภาวนาอุทิศแก่ผู้ล่วงลับมีองค์ประกอบทางสังคมรวมอยู่ด้วย ซึ่งผูกมัดและดึงดูดให้
ชาวท่าแร่และผู้ที่เป็นลูกหลานชาวท่าแร่ที่ไปทำางานหรือย้ายไปอาศัยอยู่ที่อื่น ได้เดินทางกลับบ้านหรือ
เดินทางมาที่ท่าแร่ เพื่อทำาบุญอุทิศให้แก่ญาติพี่น้องและบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ดังนั้น จึงไม่อาจถือว่า
ชาวท่าแร่ถือเอาวันนี้เป็นวันที่ยิ่งใหญ่และมีความหมายต่อชีวิตความเชื่อมากที่สุด (ครั้งหนึ่งองค์ประกอบ
ทางสังคม เช่น การได้มาพบปะกันของญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง การจัดงานมหรสพ ยังทำาให้การฉลองอื่นๆ
ได้แก่ บุญกองข้าว และบุญฉลองวัด ดูเหมือนจะมีความหมายมากสำาหรับชาวท่าแร่ และในปัจจุบันนี้
องค์ประกอบดังกล่าวยังส่งเสริมให้การฉลองคริสต์มาสได้โดดเด่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ในความหมายใหม่)
เพราะสำาหรับคริสตชนแล้ว การสมโภชปัสกาเป็นสุดยอดแห่งการฉลองทั้งหลายของคริสตชน แน่นอนเหนือ
64 ภาคที่ 2 วิถีชุมชนแห่งความเชื่อ

